Dünyanın yükünü sırtlamış kızıl bir akşam vakti, yürüyor guruba doğru. Kalem batıyor yavaş yavaş kader mürekkebine. Ölü bir ruhta saklanmış yaşadığını sanan kimi bedenler.Sayfa bendehane, kalem bekler kapısında halisane.O bedende dönüp duran ruhlar acizane.Ve hayat yine bir hayalhane…Yürüyoruz… Hey sen, kale’min hizmetkarı! Al bu fermanı, kale’min karşısında duran şu virane...